24-juli, dag van de operatie

 

Gisteravond om 23.06 kreeg ik een appje van Jeremy. We hadden ons geïnstalleerd in het Ronald MC Donaldhuis en Hailey sliep inmiddels. Jeremy voelde zich toch wat alleen, of ik, Sandra, toch bij hem wilde slapen. Tuurlijk vent, ik kom eraan. Snel in mn kloffie, haar recht op m'n hoofd door het ziekenhuis naar Jeremy toe. Het nood bed daar lag aanzienlijk beter dan de plank waar ik 5 minuten daarvoor op lag ;-) Jeremy praatte aan 1 stuk door, we hebben samen nog even flink gelachen. Om 00.45 was hij eraan toe om z'n ogen dicht te doen. Hij viel als een blok in slaap.

 

Na 4 uurtjes slaap werd ik wakker en kon niet meer in slaap komen. Jeremy snurken als een bouwvakker en de bouwlampen op de gang hielpen ook niet mee. Rond 06.30 uur kwamen de zusters voor de voorbereidingen. Hij werd in het operatie hesje gehesen, nog snel een laatste foto van zijn rug en rond 07.30 uur naar Neurofysio. Jeremy werd, al kijkend naar een van zijn favoriete zombie serie ZNation, richting de afdeling gereden. Daar aangekomen kreeg hij elektroden op z'n hoofd, handen en voeten. Ook 4 kleine puncties op z'n schedel. Dat vond hij minder tof :-( Daarna meteen door naar de OK. Daar werd hij erg emotioneel. De zeepketting gemaakt door z'n meisje Francisca gaf hij met moeite af en maakte iedereen goed duidelijk dat die weer moest hangen aan het bed op de PICU (intensive care). Natuurlijk werd dat geregeld. Bij het toedienen van de narcose bleek dat er sprake was van een ader met een bocht. Infuus er weer uit en aanprikken op een andere plek. Toen ging het snel. Hij zakte weg, en ging wat stuipen. Volkomen normaal volgens iedereen. Ik geloof het meteen, maar vond het niet leuk om te zien. Daar had ik dan ook wat last van toen ik de OK weer af kwam....

 

Toen was het lang wachten......tussendoor met de kids gegeten in het restaurant, opfrissen in het Ronald MC Donaldhuis en benodigdheden heen en terug van en naar de auto. Om 15.15 het verlossende telefoontje van dr. Willems, hij was bijna klaar en Jeremy zou richting de PICU gaan. Alles was goed gegaan, geen complicaties en ze hadden een betere correctie bereikt dan aanvankelijk gedacht. Super nieuws natuurlijk!! Een ernorme ontlading bij Guido, mij en de kids! Snel uitgecheckt bij het Ronald MC Donald Huis en richting PICU. Daar hadden we inmiddels een toegangspas voor. Op de PICU aangekomen troffen we Jeremy nog lichtelijk stoned aan. Hij was erg blij dat we er waren. Dat heeft hij denk ik 20 keer herhaald ;-) Ook vroeg hij meteen naar Joey en Hailey de opa's en oma's en de ketting van zn meissie. Zn broer en zusje mochten er even een paar keer bij. Hij gaf aan last te hebben van z'n onderrug en van de katheter. Helaas moet deze nog even blijven zitten, zolang hij gebruik maakt van de morfinepomp. Na overleg met hem besloten wij na zo'n anderhalf uur naar het vakantiepark te gaan waar opa en oma Kuiper, zijn twee neven Darren en Kaylen, z'n nichtje Nikki en oom Dik en tante Anita ook vertoeven.

 

Na telefonisch contact net met de PICU bleek dat hij waarschijnlijk een reactie op de narcose heeft gehad. Hij had ernstige jeuk overal op z'n lichaam. Daarvoor heeft hij medicijnen gekregen.

 

Guido en ik gaan vanavond nog even samen naar hem toe. Morgen zullen we zo gauw mogelijk weer een update plaatsen. Wat zullen we blij zijn als vanavond onze hoofden ons kussen raken.....dit heftige gedeelte zit erop....op naar het herstel.

 

Tot morgen allen!