Scoliose-operatie bij jongeren Spondylodese Je bent of komt op de afdeling Orthopedie van het Maastricht UMC+ onder behandeling voor je scoliose, een aandoening van de wervelkolom waarbij één of meerdere zijwaartse bochten ontstaan. Als een bocht groter wordt dan 45 graden, overleggen we met jou en je ouders of een operatie zinvol is. Bij zo’n operatie wordt een deel van de wervels aan elkaar vastgezet: dat heet spondylodese. In dit patiëntenblad vind je informatie over deze operatie. Waarom opereren? Door een operatie wordt voorkomen dat de bocht nog groter wordt en kunnen we de kromming gedeeltelijk corrigeren. Stabilisatie van de bocht is nodig omdat bij een bocht die groter wordt dan 45 graden de klachten verergeren: vermoeidheid, pijn, beperking van de longfunctie, scheefstand en duidelijk zichtbare bochel. Op latere leeftijd kunnen daar nog verdere verminderding van de longfunctie en vervroegde slijtage van de rug bijkomen. Wat is een spondylodese? Spondulos is het Griekse woord voor wervel. Een spondylodese is een operatie waarbij een aantal wervels aan elkaar worden vastgezet, zodat de bocht in de wervelkolom niet verder kan verergeren. Tijdens de operatie wordt de rug zo recht mogelijk gemaakt. De chirurg legt metalen staven langs de wervelkolom die hij met haakjes, schroefjes en draden aan de wervels bevestigt. De bedoeling is dat een aantal wervels aan elkaar vastgroeit. De rug is dan stijver, maar steviger. Om de wervels aan elkaar te laten groeien, worden botsnippers gebruikt (van eigen bot, donorbot of kunstbot). In principe worden de staven dan overbodig, maar toch worden ze niet meer verwijderd. De staven en de aaneengegroeide wervels zijn samen namelijk sterker dan de wervels alleen. De voorbereiding Hoeveel wervels worden vastgezet, is afhankelijk van de grootte, de plaats, het type en de stijfheid van de bocht of bochten. Om dit te bepalen, wordt een aantal röntgenfoto’s van de wervelkolom gemaakt. Bij het maken van deze röntgenfoto’s buig je zover mogelijk naar links en naar rechts. Dan kunnen we goed zien hoe soepel de bochten in de wervelkolom zijn. De orthopedisch chirurg beslist in overleg met jou en je ouders hoeveel wervels worden vastgezet. Daarnaast ga je naar een speciaal spreekuur (‘carrousel-spreekuur’) waar je na elkaar wordt onderzocht door een aantal specialisten: de kinderlongarts, de kinderneuroloog, de anesthesist, de orthopedisch chirurg en de gespecialiseerde verpleegkundige. Meestal wordt er diezelfde middag ook een longfunctieonderzoek (een blaastest) uitgevoerd. Als er iets bijzonders gevonden wordt, wordt dit nog dezelfde middag met jou en je ouders besproken. Na dit spreekuur zijn we optimaal voorbereid op de operatie.