27 juli, Wat een vooruitgang!!

Daar waar we Jeremy gisteren enig zins verslagen achterlieten, troffen Guido, opa en neef Darren hem gisteravond alweer een stuk vrolijker aan. Merendeel van de apparatuur was afgekoppeld naar volle tevredenheid van Jeremy. Hij werd helemaal wappie van het geluid van de hartmonitor in storing als hij tijdens het slapen weer eens een sticker verloor, daar was hij nu mooi van af. Hij vroeg om z'n broodje tonijn die nog in de koelkast lag. Het broodje ging helemaal naar binnen, minus het hapje dat opa kreeg ;-). 

Wij hadden speciaal extra vroeg de wekker gezet in de hoop de Orthopeed te treffen maar helaas. Deze was al geweest. De wond had wederom op dezelfde plek wat gelekt. Gelukkig niet zo erg als gisteren. De orthopeed had het lekken afgetekend om de ernst ervan in de gaten te houden en zou in de loop van de dag weer komen controleren. We hebben gezellig even wat gedronken samen. Joey nestelde zich in de sta-op stoel naast Jeremy's bed, tja...de wifi in het UMC is super en op het park waardeloos...Joey hebben we dan ook niet meer gehoord...

Hailey speelde zoals gewoonlijk weer heerlijk op de speelkamer. Zij is elke dag heel blij om haar broer weer te zien, maar na een uurtje op de kamer gaat ze zich logisch wat vervelen. Dan weer even wat knutselen voor haar broer op de speelkamer.

Serva van het orthopedisch team kwam nog even langs. Zij had die morgen een meisje van Jeremy's leeftijd die dezelfde operatie zou ondergaan begeleid naar het OK. Het meisje was erg gespannen over de ingreep en de nasleep ervan en Serva was op het idee gekomen om Jeremy eens langs te laten gaan, dit omdat Jeremy een paar dagen voorloopt in het herstel en het betreffende meisje zo kan zien hoe snel er vooruitgang kan zijn. Jeremy gaf aan dit graag te willen doen als er behoefte aan zou zijn. Dat siert hem!! Vlak na het bezoek van Serva kwam zorgcoördinator Mieke ook nog even langs. Met haar hebben we voorafgaand aan de opname veel contact gehad. Heel lief dat ze even bij Jeremy kwam kijken.

Omdat vandaag de dag zou zijn dat Jeremy voor het eerst uit bed zou gaan, zaten wij ook met smart op de fysiotherapeut te wachten. Jeremy kreeg echter last van zijn buik omdat zijn darmen weer op gang kwamen en werd na al die uren bezoek ook zichtbaar moe. Alvorens de fysiotherapeut was geweest, zaten wij weer in de auto richting Susteren.

In de loop van de middag kwamen opa en oma Volbeda op bezoek met bij zich een prachtige bos bloemen van restaurant Ko Shing uit Zwolle. Hij belde ons meteen enthousiast op om het te vertellen en ik kreeg een foto geappt van het boeket. Zo ontzettend lief!! Bedankt Ko Shing!

Vlak daarna een berichtje dat hij een stukje had gelopen! Wat was hij blij!! En wat baalden wij dat we ook dat gemist hadden:-( Gelukkig waren opa en oma Volbeda er wel om het vast te leggen!! 

Omdat Jeremy vandaag zoveel bezoek zou krijgen (opa en oma en tante Bianca en ome Eddy), zijn wij in de middag maar even met de kids naar het plaatsje Echt gereden. Joey wilde graag nieuwe sneakers, die hebben we gevonden! Daarna kort nog even een terrasje gepakt, we proberen er zonder Jeremy echt wat van te maken maken met z'n viertjes. Dat valt niet mee, maar we doen ons best!

Bij terugkomst even een borreltje bij opa en oma Kuiper en toen een patatje gehaald. Opa zou met Hailey gaan zwemmen. Joey ging de hort op met z'n neven en Guido en ik wilden nog snel even naar Jeremy. Vlak voor we bij het UMC aankwamen, stuurde ik hem een appje dat we onderweg waren. Toen we de kamer op liepen, stond hij op van het bed en liep naar me toe. Ik had het niet meer en hij ook niet We zijn zo ontzettend trots! Onze dag kan niet meer stuk!

Morgen bloedprikken om te checken op een eventuele infectie en worden er tevens foto's gemaakt van de rug. Als het lukt, probeer ik de röntgenfoto's van voor en na te plaatsen, zodat jullie het verschil kunnen zien.